“ฝนตกแทบทุกวันเลย จะออกพรรษาแล้วสินะ นี่ถามจริงเหอะ แกนับวันถอยหลังรอออกพรรษาเหมือนข้าไหมวะ? ปีที่แล้วข้าก็ทำ มาปีนี้ ก็อดทำไม่ได้สิน่ะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า รอวันออกเหล้าเหรอวะ ไอ้อ้น ปีก่อนข้าก็นับวันรอเหมือนกันว่ะ แต่ปีที่แล้ว ข้างดเหล้าออกพรรษาต่อโว้ย ลองทำดูน่ะ ได้อยู่หลายเดือนนะเว้ย แต่ก็มาพลาดตอนดีใจสุดๆ ตอนนั้นน่ะ รีบกลับมาตั้งหลักใหม่ รอดไปได้อยู่…”
“เออใช่ ที่แกเคยเล่านี่หว่า ข้าลืมไป เพราะออกพรรษาวันแรก ข้ากินเลย”
“ข้าก็เคยทำเว้ย มันอดใจไม่ได้ว่างั้นเถอะ ว่าแต่ปีนี้ แกลองเลิกต่อสิ ไม่เสียหายอะไรนี่ ข้าเอาใจช่วยโว้ย เลิกมาเกือบ 3 เดือนแล้วเป็นไงมั่งล่ะ? ไปต่อไหม?”
“ใช่ มันอดใจไม่ได้ว่ะ เลิกแล้วมันก็ดีเลยแหละ ไปหาหมอก็ไม่ต้องมานั่งโกหก ไม่ต้องมางดดื่มก่อนไปหาหมอความดัน แกรู้ยังว่าข้าเพิ่งตรวจเจอว่าเป็นความดันน่ะ เมียข้าก็ดูพออกพอใจ แกรำคาญเพื่อนๆข้าที่มานั่งดื่มสังสรรค์กันน่ะ 555”
“ไอ้เราก็มองว่าคนอื่นจะมาเดือดร้อนอะไรด้วย จริงๆ มันกระทบคนอื่นน่ะแหละ แต่ก่อนข้าก็แกล้งทำเป็นมองไม่เห็น”
“อืมนั่นสิ แล้วข้านี่ก็แกล้งมองไม่เห็นอยู่หรือเปล่าวะนี่?!? เออ แล้วแกทำยังไงบ้างน่ะ ถึงเลิกต่อได้?”
“ข้าเหรอ ข้ามักเผลอกลับไปดื่มใหม่ก็เพราะตอนที่ว่างนี่แหละ ไม่มีอะไรทำหรือไม่รู้จะไปไหน ช่วงแรกที่เลิกน่ะข้ารู้สึกเบื่อว่ะ นิ่งไม่ค่อยได้ จดจ่ออะไรไม่ค่อยได้นาน เบื่อ ก็เลยฟุ้งซ่านหาโน่นหานี่ นึกไปถึงเหล้า นึกเข้าก็อยากดื่ม รู้สึกอยากมากๆเข้า ก็เลยกลับไปกินอีก… พอข้าต่อรองและยอมตามความอยากนั้นน่ะ มาเลย หายนะตามมาเลย ข้าเลยมานั่งกำหนดเลยว่า กิจกรรมที่จะทำทั้งวันตั้งแต่ตื่นจนหลับมีอะไรบ้าง ที่ไม่เกี่ยวข้องกับเหล้าน่ะนะ พอวันอาทิตย์ข้าก็จะมานั่งวางแผนสำหรับสัปดาห์นั้น
และทุกเช้าของแต่ละวันก็มาวางแผนทบทวนอีกที ไม่ให้ว่าง ไม่ให้มีเวลา ไม่ให้มีโอกาสกลับไปกินได้อีกน่ะ”
“งั้นแกช่วยข้ากำหนดตารางกิจกรรมประจำวันได้ไหมน่ะ? ข้าจะได้อุ่นใจหน่อย ข้าก็กลัวๆเหมือนกันนะช่วงแรกๆเนี่ย…”
“ได้เลย ทำใจสบายๆเว้ยเพื่อน มางดเหล้าออกพรรษากันต่อดู!”
**–**–**//**–**–**//**–**–**//**–**–**//
17.10.64
Sober people
