Category: เลิกเหล้า เลิกยา ไม่ยาก ไม่ง่าย 365 24/7

  • “เลือก-มิตร-ภาพ”

    “เลือก-มิตร-ภาพ”

    ผ่านไป 6 เดือนที่เก่งเลิกเหล้าได้แล้ว                                                                                                                                                     

    และหลังจากที่ได้ไปงานเลี้ยง เก่งก็ชวนเอ้ไปด้วย ก้องรู้ข่าว ก็แวะมาหา มาทักทายให้กำลังใจเก่ง

    “นี่นี่ พอยิ่งข้าไม่ดื่มนานวันเข้าเท่าไหร่   ข้าก็ยิ่งห่างจากคนไม่ดื่มมากขึ้นเท่านั้นว่ะ                                           

    ละที่ข้าประหลาดใจก็คือ พอเลิกดื่ม ข้าก็พบว่า ไม่ใช่ “ทุกคน” นะที่ดื่มน่ะ…”  เก่งพูดอย่างมีความสุข

    “แล้วข้าได้เทคนิคใหม่ด้วยว่ะ อยากเล่าเว้ย… 

    คือถ้าเค้าถามว่าจะดื่มอะไร  ข้าก็คิดว่าการบอกว่าไม่เอาเหล้า ก็ไม่ใช่เรื่องไม่สุภาพซะหน่อย                                                       

    ข้าก็จะดื่มน้ำหวาน น้ำผลไม้ น้ำสมุนไพร หรือน้ำอะไรที่เขามี                                                                       

    ก็แกล้งทำเป็นดื่มน่ะ แม้จะไม่ชอบก็ตามเหอะ มันทำให้ข้าสบายใจขึ้น                                          

    แล้วก็ช่วยให้เจ้าภาพ ที่เค้าชอบเติมไม่ให้แก้วพร่องได้สบายใจด้วย                                                                   

    ดีกว่าเห็นแขกไม่ดื่มอะไรเลยน่ะ…”  เก่งเล่าต่ออย่างภูมิใจ จนก้องปรบมือให้

    “อ้าว แล้วตอนดื่มอวยพรล่ะ แกทำไง?” ก้องถามพร้อมกับอมยิ้ม

    “เฮ้ย! มิตรภาพสำคัญกว่าเหล้าหรือน้ำใดๆ ที่อยู่ในแก้วใช่ไหมล่ะ!!!                                                                     

     ข้าก็ถือแก้วและก็ดื่ม ไม่มีใครมาจ้องมองดูว่าข้าดื่มอะไรสักหน่อย… 555”                                                       

      เก่งเล่าทำท่ายกแก้ว ก้องปรบมือให้อีกครั้ง แล้วชมว่ายอดเยี่ยมมากเพื่อน

  • @งานเลี้ยง

    @งานเลี้ยง

    “อ้าว อ้าว ไอ้เก่งกับไอ้เอ้คุยอะไรกันวะ ดูซีเรียสจังว่ะ” ก้องเดินหิ้วส้มมาด้วย  และนั่งลงแบบเว้นระยะห่าง เก่งกับเอ้พยักหน้าพอใจแล้วคุยกันต่อ

    “เราจะไปคาดหวังได้ไงว่าจะไม่เจอ ไม่เห็นคนดื่มเหล้าในชีวิตเรา ว่าไหมก้อง?” เอ้หันหน้ามาถามก้อง

    “แหงแหละ ยังไงก็ต้องเจอเหตุการณ์ที่มีการดื่มกิน ทุกวันนี้ก็ยังเห็นคนดื่มอยู่ทุกวัน  รู้เลยว่าที่ไหนเขาตั้งวงกัน อีกอย่าง โฆษณาเยอะแยะชักจูงให้เราไปดื่ม ทุกวัน หึหึ” ก้องตอบ   

    “แล้วจะให้เราเก็บตัวตลอดเวลาก็เป็นไปไม่ได้  จะบอกคนอื่นไม่ให้ดื่มก็คงเป็นไปไม่ได้ทุกคน  อีกนั่นแหละ  ทางที่ดีนะ ตอนเลิกดื่มใหม่ๆ น่ะ ข้าก็เลือกอยู่กับคนที่ไม่ดื่มมากกว่าคนที่ดื่มว่ะ คนที่กินไข่ กินถั่วไม่ได้ เค้าก็ไม่จำเป็นต้องไปอยู่แต่ในถ้ำนี่หว่า  เราก็เหมือนกันใช่ไหมล่ะเก่ง?”      เก่งพยักหน้าช้าๆ

    “แล้วข้าจะเข้าร้านเหล้า ร้านอาหารที่มีเหล้าได้ไหมน่ะ?” เก่งถาม

    “สำหรับข้านะ ข้าไปหลังจากที่หยุดได้หลายเดือนน่ะ แล้วก็ต้องมีเหตุผลที่เข้าท่าพอ ถ้าไปคอยเพื่อนก็คงไม่ไปรอในดงเหล้าหรอกว่ะ แต่ถ้าเป็นงาน ข้าก็ไป แต่ไม่ดื่ม” ก้องพูดบ้าง

    “ถ้าเลิกดื่มได้ไม่กี่เดือน  คงจะดีกว่าว่ะ หลีกเลี่ยงสถานที่ เพื่อนฝูงที่เคยดื่มด้วยกันน่ะ…  โดยเฉพาะเลย เลี่ยงงานเลี้ยงที่มีเหล้าเป็นหลัก  ยิ่งถ้าแกกังวล ยิ่งควรหลีกเลี่ยงเลยว่ะ”  เอ้พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง เก่งขมวดคิ้ว ทำท่าครุ่นคิด

    แล้วเสียงโทรศัพท์ของเก่งก็ดังขึ้น ก้องแซวว่าเมียตามให้ไปกินข้าวแล้วล่ะสิ น่าอิจฉาจริง เมียทำอาหารอร่อยนี่โชคดีจริงๆ

    “กินข้าวบ้านใครบ้านมันก่อนโว้ยตอนนี้ แล้วตอนบ่ายสามมาคุยกันต่อนะเว้ย กำลังค้าง ขอบใจนะเอ้ ก้อง แล้วเจอกันบ่ายสาม ก่อนไป… กูขอชิมส้มลูกนึงดิก้อง” ก้องโยนส้มให้เอ้กับเก่งคนละสองลูก แล้วแยกย้ายกันไปกินข้าว

  • “เลือก – หลีก – เลี่ยง”

    “เลือก – หลีก – เลี่ยง”

    ….เด็กผู้ชายวัยรุ่น 2 คน นั้งคุยกันอยู่ ด้วยสีหน้าท่าทางที่แสดงถึงความกังวลใจ

    “อ้าว อ้าว ไอ้เก่ง กับ ไอ้เอ้ คุยอะไรกันวะ ดูซีเรียสจังว่ะ” ก้องเดินหิ้วส้มมาด้วย และนั่งลงแบบเว้นระยะห่าง เก่งกับเอ้พยักหน้าพอใจแล้วคุยกันต่อ “เราจะไปคาดหวังได้ไงว่าจะไม่เจอ ไม่เห็นคนดื่มเหล้าในชีวิตเรา ว่าไหมก้อง?”  เอ้หันหน้ามาถามก้อง

    ก้องตอบไปว่า “ก็แหงแหละ ยังไงก็ต้องเจอเหตุการณ์ที่มีการดื่มกิน ทุกวันนี้ก็ยังเห็นคนดื่มอยู่ทุกวัน  รู้เลย ว่าที่ไหนเขาตั้งวงกัน อีกอย่าง โฆษณาเยอะแยะชักจูงให้เราไปดื่ม ทุกวัน.. หึหึ”    “แล้วจะให้เราเก็บตัวตลอดเวลาก็เป็นไปไม่ได้  จะบอกคนอื่นไม่ให้ดื่มก็คงเป็นไปไม่ได้ทุกคน อีกนั่นแหละ  ทางที่ดีนะ ตอนเลิกดื่มใหม่ๆ น่ะ ข้าก็เลือกอยู่กับคนที่ไม่ดื่มมากกว่าคนที่ดื่มว่ะ คนที่กินไข่ กินถั่วไม่ได้ เค้าก็ไม่จำเป็นต้องไปอยู่แต่ในถ้ำนี่หว่า  เราก็เหมือนกันใช่ไหมล่ะเก่ง?”   

    เก่งพยักหน้าช้าๆ แล้วถามต่อว่า.. “แล้วข้าจะเข้าร้านเหล้า ร้านอาหารที่มีเหล้าได้ไหมน่ะ?”

    ก้องรีบตอบไปว่า “สำหรับข้านะ ข้าไปหลังจากที่หยุดได้หลายเดือนน่ะ แล้วก็ต้องมีเหตุผลที่เข้าท่าพอ ถ้าไปคอยเพื่อน ก็คงไม่ไปรอในดงเหล้าหรอกว่ะ แต่ถ้าเป็นงาน ข้าก็ไป แต่ไม่ดื่ม”

    “ถ้าเลิกดื่มได้ไม่กี่เดือน  คงจะดีกว่าว่ะ หลีกเลี่ยงสถานที่เพื่อนฝูงที่เคยดื่มด้วยกันน่ะ.. โดยเฉพาะเลย เลี่ยงงานเลี้ยงที่มีเหล้าเป็นหลัก  ยิ่งถ้าแกกังวล ยิ่งควรหลีกเลี่ยงเลยว่ะ”  เอ้พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง …ทำให้เก่งขมวดคิ้ว ทำท่าครุ่นคิด

    แล้วเสียงโทรศัพท์ของเก่งก็ดังขึ้น ก้องแซวว่าเมียตามให้ไปกินข้าวแล้วล่ะสิ น่าอิจฉาจริง เมียทำอาหารอร่อยนี่โชคดีจริงๆ

    “กลับไปกินข้าวบ้านใครบ้านมันก่อนโว้ยตอนนี้ แล้วตอนบ่ายสามมาคุยกันต่อนะเว้ย กำลังค้าง ขอบใจนะเอ้ ก้อง แล้วเจอกันบ่ายสาม ก่อนไป… กูขอชิมส้มลูกนึงดิก้อง” ก้องโยนส้มให้เอ้กับเก่งคนละสองลูก แล้วแยกย้ายกันไปกินข้าว

  • “วันนี้” คือวันแห่ง “ชัยชนะ”

    “วันนี้” คือวันแห่ง “ชัยชนะ”

    ผมนั่งมองดูจุดที่ผิดพลาด จุดที่เหล้ายาครอบงำชีวิตผม ผมไม่ให้มันทำลายอีกแล้ว

    ผมเองที่ให้เหล้ายาเข้ามา จนชีวิตพังทลาย แตกสลาย ทำระยำทุกสิ่งทุกอย่าง ผมหมุนตามมันไปเรื่อย ๆ จนผมไร้กำลัง ไม่รู้จะไปทางไหน…

    เหล้ายาเป็นนักฆ่าเงียบ รอ ซ่อนตัวอยู่ ในขณะที่ผมคิดว่าควบคุมมันได้… แต่แล้วผมก็รู้สึกเหมือนจมน้ำ และตะเกียกตะกายที่จะหายใจ ผมไม่ได้อยากจะเป็นแบบนี้ เหล้ายามาแทนที่ความหวังและความฝันของผม

    ถ้าผมไม่ไล่ในตอนนี้ เหล้ายาก็จะไล่ล่าผมไปตลอด ผมรู้สึกเหมือนกำลังต่อสู้กับคนที่ผมไม่สามารถจะเอาชนะได้ พยายามกี่ครั้งก็ล้มเหลวทุกรอบ ผมยอมจำนนแล้ว ความอยากที่ไม่สิ้นสุด มันช่างเยือกเย็น…

    เหล้ายาทำเอาผมไม่มีสติ ผมเผลอนึกถึงยาขึ้นมา ผมจึงรีบดึงสติกลับมา “เหล้ายากำลังหลอกใช้ผม” ผมคิด “เหล้ายาไม่ใช่เพื่อนที่แท้จริงหรอก ผมเห็นจุดจบผมกำลังจะตามมา ผมเสียใจที่เพิ่งรู้ตัว…”

    แต่ก่อน ผมเคยมีศักดิ์ศรีและเพื่อนก็เคารพ แต่ตอนนี้เพื่อนไม่ไว้ใจผมเลย ผมขุ่นเคืองใจ ผมมองดูความวุ่นวายที่เกิดขึ้น ตอนนี้ ก็ถึงเวลาแล้วล่ะ ที่ต้องจัดการทำความสะอาด ผมคิดว่า ผมเคยเพิกเฉยไม่รับรู้ ผมหลงไปตามเกมของเหล้ายาที่ต้องการให้ผมอ่อนแอ ใช่ไหม?

    ผมเว้นระยะห่างกับเหล้ายา ตอนนี้ผมต้องการให้เหล้ายาออกไป และห่างไกลจากชีวิตผมซะ ผมผ่านนรกมาแล้ว…

    ผมได้คิดไตร่ตรอง เกิดปัญญาจากสิ่งที่คนที่เคยผ่านมาแล้วแบ่งปันให้ ผมได้คำแนะนำบางอย่าง และพอผมพยายามไม่เอาแต่ใจตัวเอง ผมก็เติบโตขึ้น!

    ผมต้องมาเรียนรู้การใช้ชีวิตใหม่ ผมจะเผชิญหน้า

    วันนี้ ผมจะลุกขึ้น จะทิ้งเหล้ายาไว้ข้างหลัง

    วันนี้เป็น “ชัยชนะ” ของผม เพราะผมเลือกที่จะมีชีวิตอยู่อย่างปลอดเหล้ายา!!!

    Sober people

  • แพ้เพื่อชนะ!

    แพ้เพื่อชนะ!

    “คุณพ่อคะคุณพ่อ เพื่อนของหนูเค้าเอาคลิปอันนี้ให้หนูมาค่ะ เค้าบอกว่าคุณพ่อเค้าทำคลิปไว้ ให้หนูเอาไปให้คุณพ่อดูบ้าง จะได้เลิกเหล้าได้ค่ะ”

    “ใครน่ะลูก ไหนพ่อขอดูหน่อยซิ”

    “นี่ค่ะ คุณพ่อของฟ้าใสน่ะค่ะ”

    “อ่อ เอ เค้าเลิกได้แล้วหรือ ทำได้ยังไงน่ะ ไม่เคยเห็นบอกว่าจะเลิกเลยนี่…”

    “คุณพ่อดูนะคะ หนูจะไปเลี้ยงผีเสื้อต่อแล้วค่ะ กำลังสนุกเลย”

    –(((—)))—(((–)))—(((—)))—(((—)))–

    “เฮ้อ! ดูซะหน่อยก็ได้น่ะ เห็นแก่ลูก เลิกเหล้าเข้าพรรษาปีแรกนี่มันเหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย เฮ้อ จะรอดไหมหว่า…” เอกเกาหัว หยิบขึ้นมาดูอย่างไม่กระตือรือร้นเท่าไหร่…

    “สวัสดีครับ ผมทำคลิปนี้ขึ้นมา อย่างปุบปับเลยครับ ใครที่รู้จักผมก็จะรู้ว่า มีเหล้าที่ไหน ต้องมีไอ้เจตที่นั่น 555 ขาดผมแล้วไม่มีสีสันในวงเหล้าแน่ๆ งดเหล้าเข้าพรรษาน่ะเหรอ ไม่มีวันหลุดปากจากผมแน่ ไม่เคยมีใครได้ยินหรอก 555

    แต่…ปีนี้ ผมแอบลองงดเหล้าเข้าพรรษาคร้าบบบบ ไม่บอกใครหรอก อาย กลัวทำไม่ได้ กลัวคนแซว แล้วเป็นยังไงน่ะเหรอครับ ผมเผลอกลับไปดื่มตั้งแต่วันแรกเลยครับ เปิดขวด หยิบแก้ว รู้ตัวอีกที อ้าว เข้าปากแล้ว มันพริบตาเดียวเลยครับ ผมงงมาก เกิดอะไรขึ้นกับผมเนี่ย

    สักสองอาทิตย์ผ่านไป เอาใหม่ ตั้งหลักใหม่ ไม่ใช่กินใหม่นะครับ 555 แต่เริ่มใหม่นี่ก็ทำเอาผมถอดใจเหมือนกัน กลัวพลาดอีก….

    โชคดีมาก ลูกฟ้าใสให้ผมไปช่วยซื้อของมาทำโครงงานอะไรของแกที่เรียนหนังสือน่ะ แถวบ้านมันไม่มี เลยต้องเข้าเมืองไปซื้อ แล้วผมก็ได้ยิน คงเป็นเพื่อนหรือญาติเจ้าของร้านเขาน่ะ เขานั่งคุยกันหน้าบ้าน 3-4 คน ผมได้ยินเข้าพอดี มันโดนใจผมเลย! นั่นแหละ ผมจึงฮึดเริ่มใหม่อีกที อยากรู้ใช่ไหมล่ะ เค้าคุยกันว่าไง….

    มีคนนึงที่ดูเค้ามีความสุขดี เค้าพูดว่า มีคนมากมายในโลกที่รู้ตัวว่ากินอาหารบางอย่างไม่ได้ อย่างเช่น อาหารทะเล ถั่ว ไข่ แตงกวา กล้วย พอกินเข้าไปแล้ว มันก็จะไม่สบาย ป่วยเลย บางคนก็คันคอ บางคนผื่นขึ้น สารพัดอย่าง ผมเองก็เป็นคนที่แพ้อาหารทะเลคนนึง แต่ก่อนผมก็มัวแต่สงสารตัวเอง บ่นให้คนอื่นฟังว่าเหมือนถูกจำกัดการกิน ไม่ได้กินอาหารที่อร่อย เศร้าจัง แต่แม้ว่าจะรู้สึกอึดอัด เหมือนโดนโกง แต่ก็ไม่ฉลาดเลย ที่จะไม่นึกถึงร่างกายตัวเอง ถ้าไม่ทำ ก็จะอึดอัดกว่าเดิม ไม่สบายอีก ถ้าหากผมอยากมีชีวิตรอด ผมอยากมีความสุขได้บ้าง ผมก็จำเป็นต้องฝึกยอมรับสภาพร่างกายที่เป็น ก็มันกินไม่ได้นี่หว่า ทำไงได้…

    แล้วก็มีวันนึง ผมนั่งมองแก้วเหล้า ถามตัวเองว่า ทำไมกินเหล้าทีไร สุดท้ายเหล้ามันกินผมทุกที… ผมก็นึกขึ้นมาได้ว่า มันเหมือนกับไอ้ที่ผมแพ้อาหารทะเลนั่นแหละ ผมแพ้ กินไม่ได้ เหล้าก็เหมือนกัน ผมแพ้เหล้า กินไม่ได้ กินทีไรมันกินผมทุกที…

    อีกอย่าง ช่วงนั้นคนที่ผมรู้จัก ลงแดงตาย ตับแข็งมั่ง ผมก็ชักหวั่น ๆ ข่าวก็มีเป็นระยะ เมาแล้วขับตาย ดื่มก่อนฆ่าตัวตายมั่ง เมาแล้วทะเลาะฆ่าคนตายมั่ง อะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด

    ผมเลยคิดๆ ถ้าไม่ดื่มก็จะปลอดภัย ไม่อยากเจอความเลวร้ายขั้นสุดของเหล้าเล้ยยยย”

    –(((—)))—(((–)))—(((—)))—(((—)))–

    “แพ้เพื่อชนะนี่หว่า!!!” เอกอุทานออกมาเมื่อดูจบ

    “เอาวะ ฮึดใหม่อีกรอบกันโว้ย! ขอบใจเจตเว้ย โทรไปคุยดีกว่า”

    –(((—)))—(((–)))—(((—)))—(((—)))–

    29.9.64

    Sober people

  • เหงาหงอย ทำไงดี…?!?

    เหงาหงอย ทำไงดี…?!?

    “เปี๊ยก กูโค-ตรจะเซ็งเลยว่ะ!” (ก้องคุยโทรศัพท์พร้อมกับเดินวนไปวนมา)

    “เซ็งที่ไม่ได้ออกไปไหนเหมือนเคยหรือวะ ก็โควิดนี่มึง ช่วงนี้ก็ระวังไว้แหละดี”

    “โควิดกูก็เบื่ออยู่แหละ แต่พ่อแม่กูนี่สิ บังคับกูเลยว่าไม่ให้ติดต่อเพื่อนเก่าๆ เด็ดขาด นี่จับตากูแทบจะ 24 ชั่วโมง พอบอกจะโทรหามึง พ่อแม่กูก็ไม่ว่าอะไร” (ก้องนั่งลง บ่นยาว ถอนหายใจ)

    “ก็กูน่ารัก พ่อแม่มึงเลยรักกูไง 555 เฮ้ย กูแหย่มึงเล่นน่ะ มึงเพิ่งเลิกเหล้านี่หว่า รอบที่ 3 นี่ พ่อแม่มึงก็คงกังวลแหละ ว่ามึงจะกลับไปเมาอีก ก็เป็นห่วงน่ะนะ เลยไม่รู้จะทำยังไง ต้องจับตามึงอย่างที่มึงคิด เค้ากลัวมึงพลาดอีกไง…”

    “เปี๊ยก มึงน่ะ 5 รอบใช่ไหมวะ กว่าจะเลิกได้รอบนี้ 3 ปีน่ะ? ลึกๆ กูก็กลัวอยู่เหมือนกันว่ะ ว่าจะกลับไปเมาอีกไหม เฮ้อ!” (ก้องลุกขึ้นมาเดินวนไปวนมาใหม่อีกรอบ คราวนี้กุมขมับด้วย)

    “จำแม่นนะมึง (ก้องหัวเราะ) ใช่ 5 รอบ ตอนแรกที่เลิกน่ะ มันเหงาว่ะ”

    “เหงาเหรอ ยังไงน่ะ?!?” (ก้องหยุดเดิน และนั่งลง)

    “จะว่าไป 5 รอบที่ผ่านมา ไอ้ความเหงาน่ะ ก็ทำให้กูกลับไปดื่มทุกครั้ง”

    “ไหนเล่าให้กูฟังหน่อยดิ กูก็รู้สึกเหงาว่ะ”

    “เอางี้ เดี๋ยวกูโทรกลับหามึง ขอกูไปช่วยพ่อเรื่องซื้อของก่อน กูทำค้างอยู่น่ะ ไม่นานเว้ยก้อง ตอนนี้มึงก็ไปล้างหน้าล้างตา แล้วมึงลองนั่งทบทวนดูว่า ที่มึงบอกว่าเหงา มันเกิดอะไรขึ้นในใจมึง”

    *-*-*-+-+-++–++–++–++–++–*-*-*

    “เป็นไงบ้างวะ?”

    “ขอบใจว่ะเพื่อน กูก็คิดๆ อะไรหลายอย่างน่ะ อึดอัด หงุดหงิดด้วยว่ะ มึงเล่าต่อสิ ที่พูดค้างไว้น่ะ กูอยากฟัง” (ก้องลุกขึ้นมาจากเตียง แล้วนั่งฟัง)

    “ช่วงใหม่ๆ ที่เลิก ครอบครัว คนรอบข้างกู มองกูแล้วกูรู้เลยว่า เค้ายังไม่ค่อยอยากจะเชื่อ ว่ากูจะไม่กลับไปเมา ถึงบางคนไม่ได้พูดออกมาก็เหอะ คือท่าทางเค้ายังไม่เชื่อใจกูน่ะ ก็อย่างว่า…

    กูทำให้คนอื่นผิดหวังมาหลายรอบอะนะ ทำไงได้ เค้าไม่เชื่อก็ไม่แปลก กูก็โกรธนะ เซ็ง รู้สึกเหงา ไม่รู้จะคุยกับใคร กลัวเค้าจะต่อว่ากู กลัวทำให้เค้าผิดหวังอีก โอ๊ย คิดอะไรเต็มหัวเลยล่ะ… ที่บ้านกูก็ไม่ให้กูกลับไปคบเพื่อนเก่าๆ เหมือนกัน เพื่อนกูก็เพื่อนกินดื่มเที่ยวทั้งนั้นแหละ เพื่อนไม่ดื่ม แทบจะไม่มีหรอก… ชีวิตตอนนั้น แบบ จะเอายังไงกับกูวะ อย่างงี้น่ะ แล้วพอดี ลุงที่เคยเป็นเพื่อนบ้านตอนเด็กๆ น่ะ แกกลับมาเยี่ยมพวกเรา แกย้ายกลับไปอยู่ต่างจังหวัดน่ะ แล้วก็พาหลานแกมาด้วย บอลน่ะ เป็นเพื่อนสมัยเด็กๆ ก็ไม่สนิทเท่าไหร่นะ วันนั้นก็เลยได้คุยกับบอล แก้เซ็งได้เลยว่ะ ลุงเพื่อนบ้านก็บอกกูว่า กูน่ะ เป็นเด็กดี มีน้ำใจ แกเห็น กูล่ะปลื้มเลย (ก้องหัวเราะ และบอกว่าจริงเว้ย) บอลก็บอกว่า เลิกคบเพื่อนเก่าที่ชวนดื่ม ก็ต้องหาเพื่อนใหม่แทนสิ ไม่งั้นเซ็งยาวแน่ โทรหามันก็ได้มันบอก กูก็เลยโทรคุย และบอลก็บอกอีกว่า มันคิดว่าถ้าทำอะไรแบบเดิมๆ ที่เราชอบทำตอนดื่ม ก็คงต้องกลับไปดื่มอีกแน่ มันคงอดไม่ได้น่ะ กูก็เลยคิด เออจริง ต้องเปลี่ยนแล้วแหละ” (ก้องได้คุยกับเปี๊ยกอีกพักใหญ่ ก่อนที่จะไปกินข้าวเย็น)

    *-*-*-+-+-++–++–++–++–++–*-*-*

    31.8.64

    Sober people